Olieafscheiders volgens NEN-EN 858-1 en -2

Voor olieafscheiders en slibvangputten gold NEN 7089 (inclusief tweede correctieblad 1993). Nederland heeft vanaf 1 januari 2007 de Europese normen volledig en ongewijzigd overgenomen in nationale regelgeving zoals het Activiteitenbesluit.

Het gaat om de nieuwe NEN-EN 858-1:2002 of NEN-EN 858-1:2002/A1:2004 en NEN-EN 858-2:2003. Nieuwe te plaatsen olieafscheiders en slibvangputten moeten daarom voldoen aan de nieuwe NEN-EN norm.

De NEN-EN 858 is de Nederlandse vertaling van de Europese norm EN 858. Afscheiders uit Europese landen die voldoen aan de EN 858 mogen ook toegepast worden. Bijvoorbeeld de DIN-EN 858(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website) is de Duitse versie van de EN 858-1:2002 + A1:2004.

Bij toepassing van de berekening volgens de NEN-EN 858-2:2003 moet een ondernemer in een aantal gevallen een grotere afscheider te plaatsen dan bij hantering van de berekening van de oude NEN. In de berekeningstabel kunt u de capaciteit berekenen op basis van de nieuwe NEN-EN 858-2:2003. Het bevoegd gezag zal bij toepassing van de berekeningsmethode van de NEN-EN rekening moeten houden met de maximale lozing in de praktijk.

CE-markering

Als de olieafscheider voldoet aan de NEN-EN 858 heeft het ook een CE-markering. In de bijlage van de NEN-EN staat uitgelegd wat de CE-markering inhoudt.

Zonder CE-markering mag een leverancier een product niet verkopen. De verplichtingen over CE-markering staan in de Europese Verordening Bouwproducten (305/2011/EEG)(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website). Op het contactpunt bouwproducten(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website) en bij Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO)(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website) kunt u meer informatie vinden over de Europese Verordening Bouwproducten.

Bij de CE-markering hoort ook een prestatieverklaring. Deze legt uit wat het product doet en wat de eigenschappen zijn van het product. De Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) ziet toe op de volledigheid en juistheid van deze informatie. Ook controleert de ILT of de CE-markering op bouwproducten zit. Ook een ander bevoegd gezag dan de ILT kan aan een leverancier of fabrikant vragen om gegevens over de CE-markering. Dat mag op basis van artikel 11, lid 8 van de Europese Verordening Bouwproducten (305/2011/EEG(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website)).

Een ander bevoegd gezag dan de ILT mag dus ook informatie opvragen bij de leverancier of fabrikant wanneer dit nodig is. Wanneer blijkt dat een bouwproduct niet voldoet aan de CE-markering of prestatieverklaring, kan men dit melden bij de ILT(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website).

Het blijft de verantwoordelijkheid van een initiatiefnemer om een product op de juiste manier te gebruiken. Vanuit het Activiteitenbesluit kan een toezichthouder alleen handhaven op het gebruik van een bouwproduct door een initiatiefnemer. Alleen de ILT neemt maatregelen tegen de leverancier of fabrikant van een bouwproduct als het product niet voldoet aan de CE-markering.

Op de deksel van de afscheiderput staat het woord 'afscheider'. Bij de ingang van het mangat van de afscheider zit een naamplaatje. Het naamplaatje zit bij voorkeur aan de binnenkant. Het naamplaatje bevat de volgende informatie:

• EN 858
• klasse (I of II)
• volume van de afscheiderput, in l of m³
• volume van de slibvangput, in l of m³
• opvangcapaciteit voor de afgescheiden olie, in l of m³
• dikte van de maximale opvang hoeveelheid, in mm
• bouwjaar
• naam of logo van de fabrikant
• het logo van de certificeringsinstantie

Eisen voor onderhoud

In de voorschriften van het Activiteitenbesluit staan geen directe voorschriften voor het onderhoud van de olieafscheider en slibvangput. De eisen voor onderhoud staan al in NEN-EN 858-2:2003. De voorschriften van het Activiteitenbesluit verwijzen direct naar de NEN-EN 858-1:2002 of NEN-EN 858-1:2002/A1:2004 en NEN-EN 858-2:2003. De onderhoudsvoorschriften in de norm is daarom leidend. In de NEN-EN 858-2:2003 is staat dat ten minste één keer per zes maanden onderhoud aan de olieafscheider moet plaatsvinden. In de toelichting bij artikel 4.75 van het Activiteitenbesluit staat ten onrechte een termijn van één jaar genoemd. In NEN-EN 858-2:2003 staat het volgende (vrij vertaald):

Ondanks deze onderhoudsverplichtingen mag effluent in ieder geval nooit meer dan 200 mg/l olie bevatten.
Het onderhoud moet volgens NEN-EN 858-2:2003 plaatsvinden door vakkundig personeel. Zowel NEN-EN 858 als het Activiteitenbesluit stellen verder geen eisen aan dat personeel. De persoon in kwestie moet vakbekwaam zijn. Dat kan dus ook de ondernemer zelf zijn of een medewerker van het bedrijf. Uiteindelijk is het ter beoordeling van het bevoegd gezag of de persoon vakbekwaam is.

De inhoud van een olieafscheider (en van de bijbehorende slibvangput) is gevaarlijk afval. Dit moet een erkende inzamelaar ophalen. De ondernemer mag de olieafscheider wel zelf leeg halen. Het verdient de voorkeur om ook dit door de inzamelaar te laten doen. De ondernemer moet namelijk altijd kunnen aantonen wat er met het gevaarlijk afval gebeurt. Dit kan bijvoorbeeld door het overleggen van een onderhoudscontract met een erkende inzamelaar.

Registratie

De NEN-EN schrijft ook het bijhouden van een registratie (logboek) van het onderhoud voor. De registratie is beschikbaar voor het bevoegd gezag. Het bijhouden van de data van legen en reinigen en onderhoud van de afscheider past binnen de zorgplicht van de ondernemer. Deze registratieverplichting staat in de NEN-EN en daarom wettelijk verplicht.

5-jaarlijkse controle

In aanvulling op het halfjaarlijkse onderhoud staat een 5 jaarlijkse controle in de NEN-EN 858-2:2003. Hierover staat het volgende in de NEN-EN-2 (vrij vertaald):

De eisen die gesteld aan degene die deze controle uitvoert zijn dezelfde als bij het halfjaarlijks onderhoud. Uiteraard kan deze controle alleen maar grondig gebeuren als de afscheider leeg is. Voor de ondernemer is dit van belang omdat bij lekkage van de olieafscheider bodemverontreiniging kan ontstaan waarvoor de ondernemer verantwoordelijk is. Het saneren van een bodemverontreiniging kan een kostbare zaak zijn. De verantwoordelijkheid bij eventuele lekkage van de aanvoerleidingen naar de olieafscheiders, en de daardoor mogelijke bodemverontreiniging, ligt bij de ondernemer.